‘Ik was drie toen mijn vader ons gezin verliet.’

Micha van der Klis, yogadocent, coach, opsteller

‘Ik was drie toen mijn vader ons gezin verliet. Mijn moeder was ontroostbaar en zocht haar heil in de drank. Ik voelde me verantwoordelijk voor haar en mijn broertje en was tegelijkertijd bang en eenzaam. Op mijn dertiende nam ik mijn eerste trekje van een joint. Voor het eerst van mijn leven voelde ik rust. Op mijn twintigste stapte ik over op XTC, speed en cocaïne. Ik werkte in bars en clubs, overal kon ik drugs krijgen. Ik zag niet hoe verslaafd ik was. Keer op keer liet ik mijn vriendin zitten. Zelfs toen we samen een zoontje kregen, kon ik niet stoppen.

Op een dag las ik mijn naam op een envelop en ik dacht: dat ben ik niet. Zo ver was ik van mezelf afgedwaald. Toen ik psychoses kreeg, wist ik: of ik ga dood of ik moet hulp zoeken en dan écht, want eerdere stoppogingen waren mislukt. Dankzij mijn zoontje koos ik voor het laatste. Ik ging naar een kliniek in Schotland en gaf me over aan deskundige begeleiding. Omdat ik de yogadocente zo knap vond, ben ik daar ook yoga gaan doen. Ik was zo stijf als een plank, maar de eerste zonnegroet voelde meteen goed. Yoga, beachvolleybal en persoonlijke ontwikkelingstrainingen hebben me er bovenop geholpen. Ik ben nu tien jaar clean, ik heb een eigen yogaschool en ik coach mensen met een verslaving, want ik weet uit eigen ervaring: ‘alleen een (ex)verslaafde kan een verslaafde begrijpen.‘