Manon Duintjer (1969) is van huis uit historica. Ze begon haar carrière in het boekenvak als stagiaire bij uitgeverij Prometheus, vervolgens werkte ze bij boekhandel Scheltema en via het piepkleine uitgeverijtje van het Theater Instituut Nederland, kwam zij terecht bij uitgeverij Maarten Muntinga, eerst als redacteur daarna als uitgever van de Rainbow Pocketboeken.
Na acht jaar werd het tijd voor iets anders en begon Manon als redacteur voor zichzelf. Ze begeleidde een aantal auteurs en stelde verschillende verhalen en essaybundels samen waaronder Zij denkt dus zij bestaat en Zien is geloven en samen met Harmen van Straaten Nooit meer Frankrijk, Badmeester ben ik al bruin? en Nooit meer roken. In diezelfde tijd was zij redacteur van BOEK Magazine. Zij schreef in die hoedanigheid recensies, artikelen over verschillende aspecten van het lezen en schrijven, én interviewde auteurs van verschillende pluimage om haar lezers en zichzelf een kijkje in de keuken van het schrijfproces te gunnen.
In 2011 debuteerde zij bij uitgeverij Ambo /Anthos met De S-machine, een roman waarin het pubermeisje Maria zich verliest in een onmogelijke liefde met alle desastreuze gevolgen van dien. Zelf schrijven smaakte naar meer, maar het duurde even (acht jaar) voordat zij haar nieuwe roman We zijn verdwaald kon aankondigen. Dat had niet alleen te maken met de weerbarstigheid van het schrijfproces, maar ook met de andere activiteiten van Manon.
Zo ontwikkelde zij samen met grafisch ontwerpster Marlies Visser het filosofiespel Nomizo, waarbij spelers zich in verschillende standpunten leren verplaatsen. Inmiddels zijn er ook twee Nomizo Zelfdenkboeken verschenen met als thema’s Liefde & Vriendschap en De Toekomst.
Momenteel geeft Manon les aan de Schrijversacademie, de Querido Academie en Creating Insights. Ze houdt regelmatig openbare interviews met auteurs en schrijft voor magazines als Volzin en Vol van boeken. Daarnaast geeft zij workshops Storytelling en coacht zij mensen met vragen rondom persoonlijke en professionele groei.
Manon studeerde Nieuwe en nieuwste geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Voor haar scriptie East is East and West is West baseerde ze zich voor een groot deel op Engelse romans, zoals Kim van Kipling, Burmese Days van Orwell en A passage to India van E.M. Forster.